Nie masz żadnych przedmiotów w koszyku

Blog - Podopieczny ingerujący w pampersy i podopieczny agresywny

Podopieczny ingerujący w pampersy i podopieczny agresywny
Przez Paweł 21.01.2019 13:40

Wśród podopiecznych cierpiących na NTM (nietrzymanie moczu) i na NTS (nietrzymanie stolca) szczególnie trudną w opiece grupę stanowią osoby ingerujące w noszone pampersy. Do tych podopiecznych należą na przykład seniorzy w zaawansowanych stadiach schorzeń demencyjnych. Ingerencja podopiecznego w pampers najczęściej polega na ustawicznym ściąganiu pampersa, i w konsekwencji brudzeniu siebie, ubrania oraz pościeli. Niektórzy podopieczni (np. seniorzy z demencją czy pacjenci psychiatryczni) wykazują dodatkowe zachowania problemowe, takie jak całkowite zrywanie pampersów oraz brudzenie odchodami ścian i drzwi. Duże wyzwanie dla personelu opiekuńczego stanowią także podopieczni ze skłonnościami do agresji, która objawia się np. targaniem na sobie odzieży czy inną formą jej niszczenia. Zaburzenia psychiatryczne i gerontopsychiatryczne mogą być także powodem tak wysoce problemowych zachowań, jak „jedzenie” przez pacjenta własnego ubrania..

 

W celu wyciszenia i zredukowania tego rodzaju problemowych zachowań stosuje się oczywiście odpowiednie działania psychoterapeutyczne i psychofarmakologiczne, odpowiednio dopasowuje się otoczenie pacjenta do jego potrzeb, angażuje go w różne formy terapii, stosuje odpowiednie strategie komunikacyjne itp. Jednak równolegle należy zadbać o właściwe zabezpieczenie higieniczne takich pacjentów. Odpowiednie zabezpieczenie daje potrójną korzyść:

 

Większy komfort życia codziennego dla pacjenta. Pacjent odpowiednio zabezpieczony może cieszyć się większą swobodą ruchu, jest w mniejszym zakresie ograniczany i kontrolowany. Odpowiednie zabezpieczenie przed zabrudzeniem i przeciekaniem to również zapewnienie higienicznych warunków życia pacjenta i poszanowanie jego godności (schludny wygląd).

 

Personel opiekuńczy ma znacznie mniej pracy. Nie musi wciąż przebierać pacjenta, nie musi stale go pilnować ani ciągle z nim „walczyć”. Wielu stresujących dla opiekunów sytuacji opieki można uniknąć lub przynajmniej zredukować. Opiekunowie mogą więcej czasu poświęcać na komunikację z pacjentami, mają lepsze warunki do rozwijania empatycznego podejścia do podopiecznych. Obowiązki zawodowe wydają się pracą wdzięczniejszą, mniej frustrującą. W konsekwencji zmniejsza się zagrożenie wypaleniem zawodowym

 

Można osiągnąć znaczne oszczędności ekonomiczne, co jest bardzo ważne dla wielu placówek. Dzięki zabezpieczeniu zmniejsza się ilość odzieży i pościeli do prania. Można również ekonomiczniej wykorzystywać zakupione pampersy. To przekłada się bezpośrednio na zmniejszenie kosztów opieki nad tą grupą pacjentów. Jednocześnie – mimo zmniejszenia kosztów opieki – nie ulega zmniejszeniu jakość opieki.